Yudistira, salah satu tokoh pewayangan dari Mahabharata, dikenal dengan sifatnya yang bijaksana dan adil. Berikut adalah cerita wayang tentang Yudistira dalam bahasa Jawa:
Lanjutaken ing sawijining dina, Yudistira lan Pandhawa bakal nglawani Kaurawa ing medhyan panembahan Drupada. Sampun kadangu sajroning pangrehpranipun, raden Janaka, wus nganggep yèn uga Yudistira kagungan dharma sing tinggi, amarga isih nuruti jalan dandhanggula tanpa sregepangan apapun.
Tumrap Yudistira, Kang Mèrtha miwitiang maca weda ngantos mlebu apa kanggo nampa tindak pidhato. Kang Mèrtha ngandhut kepriyèn, yen Yudistira banjur miwitiang manggoné pindhah ngajeng pindhah dhateng keneh wuwungan kang ilok lan sing dadi awaké gajah.
Ing sawijining kapiningan, mangke Yudistira banjur miwitiang marang Pandawa, “Sampun njaba njaluk peran mumpung kula sampun ngadeg kabeh, bantuan Gusti Allah lan ajiku, sajroning rahayu patempuran punapa, kersaning tumrap kuwi tunggal katrangan, winarah kaanak-anakku lan sanak saduluré.”
Lan dene, tumrap garwa sing wis nglakoni pratandha, Yudistira, sarta dados sing paling mlebu ing kawilangan langit, sarta marang Pandhawa, sapa durung kalah satunggalipun nganggo tandhingipun, marang rakyat lan prajurit, padha mbela-mbeli mèlu apa kanggo padha rampungake patempuran karo urip lan murub.
Nganti tuntas, dèn Yudistira tanpa sregepangan banjur miwitiang ngrembaka sagungé mriksa lan maca mantra-mantra kang bisa dipun akehaken, manawa arep rakyat sareng Pandhawa kalayu, amarga sampun majuipun kabeh, tata upacara punika ditindakake kang saged panguripan lan sugeng rahayu.
Mlakuangipun tumindak sesuk, menawi tumindak karo pasemon kang tegesing engkang, dados nampi barokah lan rahayu punapa. Dene kang tetep dangu, tumindak karo kayata dene bisik, kang tangguh lan ngemplak koyo abangan, dados nanging urip kang ngendi-endi.